Namaste.
Maandag 19 september 2016-09-20
De dag startte bij Cloudfactory waar onze bekende facebook vrienden in real-life aan ons werden voorgesteld. Na een ontmoeting met Hugh, Tridev en Karmath kwamen we er achter dat het bedrijf ongelofelijk groot was, 4 verdiepingen vol met nepalezen. Om 11 uur gingen we lunchen bij Cloudfactory, buiten de bekende snack momo’s is het gerecht wat nepalezen elke dag zowel in de ochtend als in de avond eten Dal Bhat. Dal Bhat is rijst met een soep-saus achtig ding en een beetje curry, Mitosha, het was heerlijk! Dat het heerlijk was kwam ook wel door het uitzicht van het roof-top terras van Cloudfactory waar je zo over de Kathmandu-valley keek.
Na de lunch, wat trouwens een geweldige ervaring was door het uitzicht, de geweldige nepalezen en natuurlijk de Dal Bhat zijn we naar Patan Durbar Square gegaan.
Patan Durbar Square is een plaats die bestaat uit allerlei tempels, musea en mooie uitzichten. Helaas bestond Patan Durbar Square ook voor een groot deel uit renovatie, heel veel renovatie waar tientallen nepalezen mee bezig waren sinds de aardbeving vorig jaar. Toch wel heftig om te zien dat hun mooie tempels zo kapotgemaakt zijn door de natuurramp vorig jaar. Iets wat alleen de toeristen/buitenlanders opvalt is dat ze het elke keer weer op precies dezelfde manier opbouwen en dat het bij de volgende ramp opnieuw instort…
Ondanks de vele gebouwen die verwoest zijn, toch ontzettend genoten van de mooie tempels en vooral genoten we van de nepaleze trots rond om deze tempels.
Oja, bijna vergeten, toen Ward en ik wilde pinnen om naar binnen te kunnen bij Patan Durbar Square moesten wij in het centrum zoeken en zoeken naar een pinautomaat, jaaaa! We hebben een automaat gevonden schreeuwden we in koor, alleen deed deze automaat het niet, onze zoektocht ging dus verder. 2 uur en 6 pin automaten verder vonden we eindelijk een ATM die het deed, laat dit nou net de gene zijn voor de ingang van Durbar Square…
Om half 6 moesten we terug zijn bij Cloudfactory, want vanaf daar zouden we down-town Bhalitapur lopen om onze eerste cloudfactory zaalvoetbal wedstrijd mee te maken. 10 geconcentreerde Nepalese Cloudfactory medewerkers stonden geconcentreerd klaar om ons even te leren voetballen, en waar Ward en ik dachten ‘dat niveau kan toch nooit hoog zijn’ botste het goed met elkaar en zorgde het voor een felle match. Ward in het ene team en ik in de ander, maar man wat zijn die aziatische smurfen snel en behendig. Na even inkomen en conditioneel op orde komen konden we prima mee ballen met de 10 gasten die met hun kleine beentjes toch een ontzettend goede techniek hadden.
Toen even de nodige afleveringen Narcos gekeken en naar bedje gegaan, we moesten er namelijk niet te vroeg uit de volgende dag.
dinsdag 20 september 2016
We gingen vroeg uit de veren (9 uur) om letterlijk aapies te gaan kijken, we gingen namelijk naar de Monkey Temple in Kathmandu. Een bos midden in Kathmandu waar we (voor ons gevoel) 1 miljoen treden omhoog liepen om een aantal tempels en monumenten te zien. Overal waar we liepen werden we omring door wilde aapjes. Na een tijdje genoten te hebben van het ontzettend mooie uitzicht, de apen en de nepaleze kunst die in overvloed aangeboden werd, zijn we gaan ontbijten. Tijdens het ontbijt vonden we dat we nog niet genoeg hadden gezien van de dieren dus zijn we naar de Patan Zoo gegaan, de Patan Zoo is een van de plekken die niet beschadigd is tijdens de aardbeving van vorig jaar. De dieren die we gezien hebben komen grotendeels ook voor in de Nederlandse dierentuinen, echter komen bijna al deze dieren ook echt uit Nepal zelf.
Na dat we klaar waren bij de dierentuin, gingen we een beetje rekenen en kwamen we er al snel uit dat ze hier voor toeristen gemiddeld 8 keer de prijs voor nepalezen vragen, wat voor Nederlandse prijzen eigenlijk nog steeds heel goedkoop is.
We zijn na de dierentuin naar Kathmandu centrum gegaan, we hebben een aantal rondjes gelopen in Thamel (gemeente van Kathmandu) toen we er achter kwamen dat er een festival was bij Durbar Square Kathmandu.
Wij met de fietstaxi die ons trouwens wilde afzetten naar Durbar Square gegaan. Met goed doorzettingsvermogen toch nog een prima prijs uit de chauffeur gekregen. Bij het festival aangekomen.In de eerste 10 minuten zeiden we tegen elkaar ‘het lijkt een beetje op de lampionnen optocht’ daarna zeiden we: ‘Ik heb nog nooit zoiets bizars gezien’.
Tienduizenden als het geen honderdduizenden mensen waren maakte plezier waar een aantal karren langskwamen en daar heel hard naar schreeuwden stonden naast ons. Waar we in het vorige bericht al hadden genoemd dat mensen met zo weinig zoveel plezier konden hebben werd heel sterk bevestigd.
Morgen gaan we rondom Kathmandu touren en daar horen jullie snel alle verhalen over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten